سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مسیریابی شبکه

مسیریابی شبکه یا Routing چیست؟

 

مسیریابی شبکه به فرآیند یافتن و انتخاب مسیر بین دستگاه‌ها و شبکه‌ها گفته می‌شود. درواقع مسیریابی شبکه روشی است که دستگاه‌ها یا گره‌ها مسیر ارتباط را انتخاب می‌کنند. یک شبکه کامپیوتری از ماشین‌های زیادی به نام گره‌ها و مسیرها ساخته‌شده است که ارتباط بین دو گره در یک شبکه به‌هم‌پیوسته می‌تواند از طریق مسیرهای مختلف صورت گیرد. مسیریابی شبکه فرآیند انتخاب بهترین مسیر با استفاده از قوانین از پیش تعیین‌شده است.

اصول مسیریابی می‌تواند برای هر نوع شبکه، از شبکه‌های تلفن گرفته تا حمل‌ونقل عمومی، اعمال شود. برای مثال در اینترنت، مسیریابی شبکه، مسیرهایی را برای بسته‌های پروتکل اینترنت (IP) انتخاب می‌کند تا از مبدأ تا مقصد حرکت کنند. این تصمیمات مسیریابی اینترنت توسط قطعات تخصصی سخت‌افزار شبکه به نام روتر گرفته می‌شود.

مسیریابی شبکه (Routing) چگونه رخ می‌دهد؟

یک روتر باید وضعیت شبکه را در نظر بگیرد، همه مسیرهای منتهی به مقصد را در بررسی کند و کارآمدترین را انتخاب کند و باید در هر ثانیه میلیون‌ها مورد از این محاسبات را انجام دهد. روترها برای تصمیم‌گیری در مورد نحوه مسیریابی بسته‌ها در مسیرهای شبکه به جداول مسیریابی داخلی مراجعه می‌کنند. یک جدول مسیریابی شبکه، مسیرهایی را که بسته‌ها باید طی کنند تا به هر مقصدی که روتر مسئولیت آن را بر عهده دارد، برسند را ثبت می‌کند.

هنگامی‌که یک روتر یک بسته داده دریافت می‌کند، ابتدا سربرگ‌های بسته را بررسی می‌کند تا مقصد بسته را تعیین کند. سپس روتر به جدول مسیریابی خود مراجعه می‌کند تا با اطلاعات آن مسیری را به مقصد پیدا کند. اگر روتر مسیری به مقصد پیدا کند، بسته را به روتر بعدی در آن مسیر ارسال می‌کند.

در مسیریابی شبکه، درصورتی‌که روتر مسیری به مقصد پیدا نکند، بسته را به یک روتر دیگر ارسال می‌کند که ممکن است بتواند مسیری را بیابد. این فرآیند تا زمانی که بسته به مقصد خود برسد ادامه می‌یابد. روترها این کار را میلیون‌ها بار در ثانیه با میلیون‌ها بسته انجام می‌دهند. هنگامی‌که یک بسته به مقصد خود می‌رود، ممکن است چندین بار توسط روترهای مختلف مسیریابی شود.

جداول مسیریابی می‌توانند ایستا یا پویا باشند. جداول مسیریابی استاتیک تغییر نمی‌کند. یک مدیر شبکه به‌صورت دستی جداول مسیریابی ثابت را تنظیم می‌کند. این اساساً مسیرهایی را که بسته‌های داده در سراسر شبکه طی می‌کنند مشخص می‌کند، مگر اینکه مدیر به‌طور دستی جداول را به‌روزرسانی کند.

جداول مسیریابی پویا به‌طور خودکار به‌روز می‌شوند. روترهای پویا از پروتکل‌های مسیریابی مختلفی برای تعیین کوتاه‌ترین و سریع‌ترین مسیرها استفاده می‌کنند، آن‌ها همچنین این تصمیم را بر اساس مدت‌زمانی که بسته‌ها طول می‌کشد تا به مقصد برسند انجام می‌دهند.